Bila bunga telah kehilangan wanginya !
Bila tangis telah kehilangan isaknya !
Bila Teriakan telah kehilangan gaungnya !
Bila darah telah kehilangan amisnya !
Bila peluk telah kehilangan hangat nya !
Bila Ciuman telah kehilangan kecupnya !
Bila dingin telah kehilangan gigilnya !
Bila serak telah kehilangan paraunya 1
Bila Mimpi telah kehilangan igaunya !
Bila Gelisah telah kehilangan resahnya!
Bila Nadi telah kehilangan denyutnya !
Bila nyenyak telah kehilangan dengkurnya !
Benang takdir terurai dalam peta getir ,
Ribuan mimpi gugur sebelum musim panen tiba
Mesti pada siapa lagi harap dapat kita titipkan.
Ketika rasa kemanusiaan .telah disekap dalam keranda peradaban
baru,yang telah munjungkirbalikkan setiap kata dari maknanya .
RSS Feed