Antara Uing Jeung Liwung
Dina Cileuncang nu nyangkrung, sesa hujan kamari. Aya carita, nu namper na liliketna leutak. " Tong sok nanyakeun harti beureum, ka getih !, Seuseup wae hangruna, meungpeung waktu masih keneh daek nungguan !". Kecap anjeun, nongtoreng. Kecap pamungkas, memeh ngiles, ninggalkeun Uing, nu keur papelong-pelong jeung liwung. Di langit Bentang keur meupeus keuyang, hareudang nempo talajak Bulan, nu terus ngarungsing, hayang mulas langit ku getih wuwung. “Mun Peurih, nu niruk, batin Uing, geus sampurna, ngagunasikana. Tepungan kapuas anjeun !, jeung poma kudu jangji, cadu misahkeun Uing jeung simpe !”.
Dina Cileuncang nu nyangkrung, sesa hujan kamari. Aya carita, nu namper na liliketna leutak. " Tong sok nanyakeun harti beureum, ka getih !, Seuseup wae hangruna, meungpeung waktu masih keneh daek nungguan !". Kecap anjeun, nongtoreng. Kecap pamungkas, memeh ngiles, ninggalkeun Uing, nu keur papelong-pelong jeung liwung. Di langit Bentang keur meupeus keuyang, hareudang nempo talajak Bulan, nu terus ngarungsing, hayang mulas langit ku getih wuwung. “Mun Peurih, nu niruk, batin Uing, geus sampurna, ngagunasikana. Tepungan kapuas anjeun !, jeung poma kudu jangji, cadu misahkeun Uing jeung simpe !”.
RSS Feed